Geçende “Kur’an nedir?” sernamesi (başlığı) altında yazdığım bir makalede bu kitâb-ı mukaddesin insanı elvâh-ı muhtelife-i tabiat üzerine atf-ı lihaza-i istibsara (göz ucuyla bakmaya) nasıl davet ve teşvik ettiğini icmalen arz eylemiştim. Bu hususu birkaç misal ile biraz tafsil etmek istiyorum.
Biliyoruz ki tabiatın en mühim bir meselesi hilkat bahsidir. Acaba insan ne zaman, nasıl ve niçin yaratılmıştır? Kur’an insanın mebde-i hilkati için bir zaman tayin etmiyor. Bu hususiyet de onun sıhhat-i müeddasına başlı başına delalet edecek bir hüccettir. Kur’an bazı yerinde insanın toprak veya sudan, bazı ayetlerinde ma-i mehînden (değe...